درقرآن کریم مطالب مختلفی درباره حلال وحرام بیان شده از جمله :
1-استفاده از حلال؛
«یٰااَیُّهَا الناسُ کُلُوا مما فی الارض حلالاطیبا»(بقره/168.)؛ ای مردم از آنچه درزمین است حلال وپاکیزه بخورید.
2-شکر گزاری دربرابر نعمت حلال؛«فکلوا مما رزقکم الله حلالاطیبا واشکروا نعمة الله ان کنتم ایاه تعبدون»(نحل/114)؛از آنچه خداوند روزی حلال وطیب شماقرار داده تناول کنیدوشکر نعمتش را به جا آوریداگر حقیقتا خدا را می پرستید.
3-حلال بودن نعمت های طیب؛«یسئلونک ماذا احلّ لهم قال احلّلکم طیبات...»(مائده /4)؛ازتوسوال می کنندچه چیزهایی برای آنها حلال شده است بگو آنچه پاکیزه است برای شما حلال گردیده است.
4-حلال بودن بیع وحرمت ربا؛«احلّ الله البیع وحرّم الربوا»(بقره/275)؛خداوند بیع راحلال وربا راحرام کرده است.
5-حرام بودن اعمال زشت؛«قل انما حرّم ربی الفواحش ماظهر منها ومابطن والاثم والبغی بغیر الحق»(اعراف/33)؛بگو ای پیامبر که پروردگارمن هرگونه اعمال زشت راچه آشکارا وچه در پنهان وگناه وستم بغی حق راحرام کرده است.
6-حرام نکردن نعمت های حلال خداوند؛«یا ایها الذین آمنوا لا تحرموا مااحل الله لکم»(مائده/27)؛ای اهل ایمان حرام نکنید طعام ها ی پاکیزه ای را که خدا برشما حلال کرده است.