امام حسن عسکری علیه السلام هنگام نماز ازهرکاری دست می کشیدوچیزی رابرنماز مقدم نمی داشت؛«ابوهاشم جعفری»می گوید: خدمت امام حسن عسکری علیه السلام شرفیاب شدم،امام مشغول نوشتن چیزی بود،وقت نماز فرارسید،حضرت نوشته راکنار گذاشت وبه نماز ایستاد.1
محمد شاکری می گوید:امام حسن عسکری علیه السلام درمحراب می نشست وبه سجده می رفت .من می خوابیدم وبیدار می شدم،می دیدم آن حضرت هنوزدرسجده است.
ونیز درشرح حال آن حضرت آمده است :امام حسن عسکری علیه السلام درزندان ،روز راروزه می گرفت وهمه شب رابیداربودوبه هیچ کاری نمی پرداخت.جاذبهٔ عبادت وپارسایی اما تاآنجابودکه مأمورانِ شکنجه واذیت وآزارخوددرزندان راتحت تأثیرقرارمی داد.عباسی هابه صالح بن وصیف(که امام عسکری علیه السلام رابه دستورآنان زندانی کرده بود)گفتند:امام علیه السلام رادرفشار قرار بده وبراورحم نکن.صالح گفت:دونفرازبدترین افراد رامأمور اوکرده ام،ولی آنها هم درعبادت ونمازوروزه به درجهٔ بالایی رسیدند.2
1-پیشوای یازدهم،ص20.
2-امام حسن عسکری علیه السلام ،ص41-43.